ماده آمالگام ترکيبی از چند پودر فلزی (درصد بيشتر نقره و در صد کمتری مس يا فلزات ديگر) با جيوه می باشد که از اختلاط فيزيکی آنها با يکديگر، نوعی ماده خميری حاصل می شود که پس از مدتی (تا بيست و چهار ساعت) به حداکثر استحکام می رسد. وقتی ماده آمالگام به شکل خميری است، دندان پزشک يک فرصت چند دقيقه ای دارد تا آن را در حفره تعبيه شده در دندان، انباشته سازد. اين حفره اگر چه در اصل به تبعيت از پوسيدگی تراشيده می شود اما دارای مهندسی خاصی است. بدين معنی که دندان پزشک پس از برداشت کليه پوسيدگی ها،.دندان را بررسی می کند و سپس در جهت استفاده از آمالگام، فرم مخصوص حفره آمالگام را آماده می نمايد ماده کامپوزيت نوعی رزين صناعی ميباشد که به واسطه تکنيکی بسيار حساس و پيچيده به دندان می چسبد. چسبندگی اين ماده در وهله اول به مينای دندان و با توان کمتری، به عاج می باشد. برای ايجاد چسبندگی بين دندان و ماده کامپوزيت لازم است که دندانپزشک ابتدا پوسيدگی ها را کاملا تراشيده و پاک کند و سپس حفره مورد نظر را با اسيدی مخصوص آماده کند . پس از شستشوی اسيد، دندان بايد کاملا خشک شود. در جريان کار از اين مرحله، به بعد هيچ نوع بزاق يا خون يا ترشح دهانی نبايد به منطقه اسيد خورده برسد. در غير اين صورت هدف التهابات لثه و خونريزی های لثه ای و ترشح بزاق در اين مرحله .اصلی که ايجاد چسبندگی است حاصل نمی شود يکی از دلايلی است که گهگاه دندانپزشک به شما توصيه می کند از آمالگام استفاده نمائيد زيرا به دلايل ذکر شده کيفيت ماده کامپوزيت مطلوب نخواهد شد.